donderdag 31 maart 2016

20160330 vieques

Vandaag hebben we een uitstap naar vieques gepland. Olivier is om 2am vertrokken naar New York voor revalidatie. Win zetten onze wekker  6 uur. We geraken iets later weg dan gepland, maar dat zal niemand verbazen.
Onderweg krijgt elise meer en meer last van uitslag, jeuk en irritatie. Het lijkt alsof ze zonne allergie heeft op gelopen denken we. Haar oor is knal rood, haar kaakjes zijn ook rood en vol bobbeltjes, haar benen en voetjes ook vol bobbeltjes. We stoppen bij apotheek voor benadryl en cortisonen zalf en eten.
We hebben niet veel file en komen rond 9u15 in fajardo aan.
Dat lijkt ons lekker op tijd, maar het is super slecht weer met veel regen en wat wind. Tussen 2 buien door gaan we informeren aan ticket office. Blijkbaar varen er niet veel boten uit. De boot van 9 uur is vertrokken en de volgende in om 13 uur. Er is ook geen andere boot naar culebra ofzo. Bon we stick to the plan. We zijn hier nu toch. Tickets kosten maar 12 USD. De kans dat we naar culebra gaan vrijdagmiddag heel klein want er is slechts 1 boot om 9 uur en dus zouden we ten laatste om 7 uur in de rij moeten gaan staan en dus om 5 u 30 vertrekken en dus om 4 u 30 opstaan... Dat laten we dus aan ons voorbij gaan. We vinden beschutting op een pier en eten smakelijk onze boterhammen. Het regent en waait nog te hard en binnen 2 uur moeten op de boot zijn. We gaan terug naar de auto voor een rustje en Harry Potter film. Tegen 2 uur is het helemaal opgeklaard. We maken ons klaar voor de boottrip naar vieques, dat duurt een uurtje (de trip niet het klaar maken). In vieques nemen we direct een soort public Transportation / taxi naar esperanza. Daar zijn de mooiste stranden. We willen nog wat water kopen maar het begint plots weer Kei hard te regenen dus besluiten we om iets te eten in duffy bar. De regen neemt weer af en dan weer aan. Maar na eten eten wagen we het er op. We maken een strand wandeling naar een van de baaien. Waarschijnlijk best wel mooi... Op een zonnige dag... Maar we kunnen niet zeggen dat dit nu de mooiste stranden zijn. Camille en ik nemen een frisse duik en daarna wandelen we terug naar esperanza om een taxi te zoeken want we moeten al terug voor de ferry. Na de ferry de auto rit naar huis. We frissen ons op en steken de meisjes in bed want die lijken heel prikkelbaar euh moe. Voor ons ook nog een rustige avond... Slaap wel.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten