20160327 take an airplane

Take an airplane ...
Dat klinkt simpel... Maar dat was het niet vandaag. We zijn om 6u30 aangekomen aan de luchthaven. Het was nog pikkedonker en het regende. We schuiven aan in de regen aan een eerste rij. Die lijkt niet zo heel lang. Na even blijkt dat we niet aan deze rij moeten staan. De andere is een beetje verder en verder langer. Maar bon we hebben tijd. Eigenlijk valt het mee want de security opent een tweede deur langs waar we binnen kunnen. Alle bagage wordt besnuffeld door honden.
Er is veel volk in de luchthaven. We moeten gewoon ergens wachten, als de tijd daar is wordt de vlucht omgeroepen en kunnen we naar de incheck balie. Maar zover zijn we nog niet. Er zijn veel te weinig stoelen. Mensen zitten op de grond of hun bagage. Er komen steeds maar mensen bij. Er zijn maar 4 balies open van de 12.  Op het bord van de vertrektijden staan meer vluchten delayed dan expected.
Om 8u30 opent de check in balie. Na ruim 1,5 uur is onze bagage ingecheckt. Nu langs security, dat gaat verbazend snel. We geraken er door, met een schaartje van Elise, met een flesje water, met een flesje met medicament en met de spuitjes van Camille. Nog nooit sluisden we 'verboden' spullen door security. We wachten nu aan de gate, ook hier zijn niet voldoende stoelen. We vertrekken nu bijna naar Madrid. 6 uur nadat we aangekomen zijn in Luik en met 1 uur en 20 min vertraging. We hadden in Madrid 2 uur om de vlucht naar Puerto Rico te halen. Daar schiet nu maar 40 min van over.
De vloebjes zetten zich straks in de startblokken.
Onze vlucht heeft veel vertraging. We landen om 15u05. Tegen dat we naar de gate gereden zijn en zijn uitgestapt, is het 15u20. 10 min voor onze vlucht naar USA en we hebben nog geen boarding passen. Dat lijkt gedoemd. Op de vlucht had de stewardess het al over overnachting in Madrid op kosten van Air Europa. We proberen er toch voor te gaan. Als we in het luchthaven gebouw binnenkomen, staan ze te zwaaien met onze boarding passen. Een vriendelijk kerel leidt ons daar de luchthaven. Meer dan 20 naar de nieuwe gate. Maar we hebben geluk. De vlucht naar Puerto Rico is ook vertraagd. Nothing can stop us now!
De vlucht naar Puerto Rico is bijna 8 uur. De kids slapen amper. Ondertussen is het 23 uur Belgische zomertijd en we zijn al meer dan 18 uur onderweg. Nog 2 uur en dan landen we in San Juan.
Toch nog even een stukje doen...
We zetten de landing in, passeren vlot door customs, de eerste 3 valiezen op de bagage band zijn van ons. Alles gaat super. Maar de vierde valies, die komt maar niet. We wachten aannde bagage band tot alles gepasseerd is en iedereen weg is. Maar onze valies is nog niet verschenen. Dus dienen we een claim in. Als Jill vraagt wat we nu moeten doen zonder al die spullen is het antwoord : "ik ga dat ingeven in de computer en dan zoeken". OK, dat moet jij doen. Maar wat moeten wij doen zonder zwembroek, met maar een paar schoenen, zonder onderbroeken, zonder tandenborstel zonder pil zonder kleedjes zonder topjes zonder... Het antwoord blijft : "ik ga dat ingeven in de computer en dan zoeken". Veel wijzer gaan we hier niet worden. Gelukkig hebben we een reisverzekering bij Joker alliantz genomen.
Luciano de driver is politieagent, bodyguard, driver en brengt ons naar Olivier. De bagage gaat allemaal makkelijk in de koffer.
Het regent hard onderweg. Het is ondertussen 20u30 in Puerto Rico. Tegen dat we bij Olivier zijn, is het 23 uur geleden dat de wekker afliep.
Er zijn nog Belgische gasten bij Olivier. Daniel en Marjolijn wonen en werken in BXL in new York en passeren bij Olivier na een lang weekend in Puerto Rico. Met z'n allen gaan we naar Encanto beach club. Het is te laat om te zwemmen maat het zwembad de zee de bar... Aahh. Een paar cocktails, lekker eten en een leuke babbel,... Dit is al een leuke avond. Ondertussen is het rond middernacht. Voor ons, nog een beetje in Belgische tijd, is het ongeveer 6 uur. Camille waagt zich nog aan een nachtduik. Toch tijd om te slapen.
Tot morgen

20160326 valiezen

Vandaag nog een drukke dag.
Gras afrijden, containerpark, apotheek, delhaize voor onderweg en voor Olivier, haar knippen,... en valiezen maken.
We beseffen ineens dat Camille haar spuitjes mee in de cabine moeten. We hebben daar een documentje voor maar waar is dat nu weer. Na een uurtje zoeken vinden we het, maar het moet eigenlijk afgestempeld en ondertekend zijn door een dokter. We vermoeden dat de veiligheidscontrole streng zal zijn, dus dat we het echt nodig hebben. Gelukkig kan de dokter van wacht ons helpen. Wij daar naartoe met alle bewijzen : toestemming van ziekenfonds, voorschriften, ... Voila dat is ook in orde.
Nog iets dat we rap moeten doen... Ons hotel boeken voor 29/3 tot 1/4. Oli gaat voor zijn revalidatie naar New York. Ideaal momenteel voor een uitstap. We willen naar vieques gaan. Dat is een klein eiland dat grotendeels uit natuurpark bestaat en prachtige stranden heeft. Dat natuurpark mag je met een korrel zout nemen. Het eiland werd door het leger gebruikt om bombardementen op te oefenen. Dat is ondertussen al lang geleden maar er zouden veel niet ontplofte bommen en navy waste liggen. Maar bon,... hotel dus. We hadden ons oog laten vallen op casa amistad maar dat is nu volzet. We vinden nog plaats in casa de Claire Guesthouse. Onze kamer noemt the bunk... Een soort tuinhuis met 2 stapelbedden...
Nog een belangrijk ding : de wekker. Via meerdere kanalen worden we aangeraden om vroeg, vroeger, vroegst in Luik te zijn. De kleine luchthavens hebben veel werk om het aantal mensen te verwerken en de controles zijn streng en nemen hun tijd. OK, we staan dus om 4 uur op. Maar deze nacht verandert ook winteruur naar zomeruur. Ideaal moment om je te vergissen. We zetten de wekker om 4 uur in de veronderstelling dat de GSM automatisch naar zomeruur wijzigt. Voor de zekerheid zetten we ook de Countdown timer op 2 u en 40 min.
Slaap wel... Power nap wel...

20160329 shopping

Nog steeds geen nieuws van de bagage. T is te zeggen, ze hebben de valies nog niet gevonden. Dus de kans dat ze snel opduikt is nihil. We moeten een aantal noodzakelijke kleuren kopen, wat minder noodzakelijke kleuren kopen maar daarom niet minder FUN en wat glutenvrij eten voor Camille. Dus wij weer naar plaza Las americas. Daar zijn we vorig jaar ook geweest. De Shopping verloopt te productief, nadat we met een 60 tal kleren al 1 uur met 4 in een pashokje zitten komen ze zeggen dat de company policy nu verbiedt dat er twee volwassenen in 1 hokje zitten. We lossen dat op als ik gewoon de deur open en van in de gang meekijk hoe we voor een laatste keer door de stapels kleren gaan. Missie geslaagd, iedereen heeft wat hij nodig heeft. En de verkoopster lijkt content dat we vertrekken met onze 4 zakken.
In de glutenvrije winkel kopen we brood en bloem en pancake mix en tonic enzo.
Vandaar rijden we naar huis. We stoppen nog even aan de Wall Mart. We zien geen extreme "People of Wall Mart" taferelen (je moet dat maar eens googlen), maar wel de ingrediënten voor vol au vent met frieten. Dat was een bestelling van Olivier!
Voila, moe en weeral tevreden komen we thuis. Jill schiet in de keuken in gang met de vol au vent en ik heb Olivier met een beetje opkuis en ga dan zwemmen met Cam en Eli. Na het zwemmen, aperitieven we met een Belgische gin, en nachos. De vol au vent ziet er heerlijk uit en zal straks nog beter smaken. Ik denk dat dat de eerste keer is dat we (lees Jill) vol au vent maakt en hij is heerlijk. We eten er gebakken aardappel bij in de vorm van fritten.
Vandaag slapen Cam en Eli in onze kamer want deze morgen werden ze gewekt door een op hol geslagen airco. Die is om 5 uur beginnen grommen en we kregen dat niet uitgezet zelfs niet door de airco af te zetten. Dat heeft zicht herhaald rond 6, 7 , 8  uur.
Slaap wel.

20160330 vieques

Vandaag hebben we een uitstap naar vieques gepland. Olivier is om 2am vertrokken naar New York voor revalidatie. Win zetten onze wekker  6 uur. We geraken iets later weg dan gepland, maar dat zal niemand verbazen.
Onderweg krijgt elise meer en meer last van uitslag, jeuk en irritatie. Het lijkt alsof ze zonne allergie heeft op gelopen denken we. Haar oor is knal rood, haar kaakjes zijn ook rood en vol bobbeltjes, haar benen en voetjes ook vol bobbeltjes. We stoppen bij apotheek voor benadryl en cortisonen zalf en eten.
We hebben niet veel file en komen rond 9u15 in fajardo aan.
Dat lijkt ons lekker op tijd, maar het is super slecht weer met veel regen en wat wind. Tussen 2 buien door gaan we informeren aan ticket office. Blijkbaar varen er niet veel boten uit. De boot van 9 uur is vertrokken en de volgende in om 13 uur. Er is ook geen andere boot naar culebra ofzo. Bon we stick to the plan. We zijn hier nu toch. Tickets kosten maar 12 USD. De kans dat we naar culebra gaan vrijdagmiddag heel klein want er is slechts 1 boot om 9 uur en dus zouden we ten laatste om 7 uur in de rij moeten gaan staan en dus om 5 u 30 vertrekken en dus om 4 u 30 opstaan... Dat laten we dus aan ons voorbij gaan. We vinden beschutting op een pier en eten smakelijk onze boterhammen. Het regent en waait nog te hard en binnen 2 uur moeten op de boot zijn. We gaan terug naar de auto voor een rustje en Harry Potter film. Tegen 2 uur is het helemaal opgeklaard. We maken ons klaar voor de boottrip naar vieques, dat duurt een uurtje (de trip niet het klaar maken). In vieques nemen we direct een soort public Transportation / taxi naar esperanza. Daar zijn de mooiste stranden. We willen nog wat water kopen maar het begint plots weer Kei hard te regenen dus besluiten we om iets te eten in duffy bar. De regen neemt weer af en dan weer aan. Maar na eten eten wagen we het er op. We maken een strand wandeling naar een van de baaien. Waarschijnlijk best wel mooi... Op een zonnige dag... Maar we kunnen niet zeggen dat dit nu de mooiste stranden zijn. Camille en ik nemen een frisse duik en daarna wandelen we terug naar esperanza om een taxi te zoeken want we moeten al terug voor de ferry. Na de ferry de auto rit naar huis. We frissen ons op en steken de meisjes in bed want die lijken heel prikkelbaar euh moe. Voor ons ook nog een rustige avond... Slaap wel.

20160325 Terrifying Belgium

Wat een week in België.
Desondanks alles vliegen we toch naar het paradijs. Misschien om dit alles, is het daar nog meer paradijs. We hebben nieuws van Joker. We vertrekken uit Luik. Ik wist niet dat er een luchthaven was in Luik, maar ik ben er nu wel dankbaar om. Misschien word ik wel fan van Standard. 

Zo... de laatste loodjes afronden op het werk en de PC's afsluiten. 
En stillekes aan de valiezen maken, tablets opladen, ...